Υπάρχει ένα ρητό που πάει κάπως έτσι: "Δε σταματάμε να παίζουμε επειδή γερνάμε, αλλά γερνάμε επειδή σταματάμε να παίζουμε" Δεν ξέρω αν είναι ακριβώς έτσι αλλά νομίζω το πιάνετε το νόημα.
Πριν λίγες μέρες, το πρωί που ετοιμάζαμε τον Δημήτρη για τον παιδικό, ήθελε να πάρει μαζί του το καινούργιο του σπαθί που πήραμε από το πανηγύρι. Στον παιδικό όμως δεν επιτρέπουν τέτοια. Ο Δημήτρης όμως ήθελε να το πάρει μαζί του....οπότε τι κάνουμε;
Γενικά είμαι άνθρωπος που μ' αρέσει να πηγαίνω ενάντια σε πράγματα που δεν επιτρέπονται. Οπότε του είπα να το πάρει μαζί του, αλλά να το αφήσει στην τσάντα και μόλις πάω να τον πάρω το μεσημέρι θα το ξαναπάρει και συμφωνήσαμε και ήμασταν όλοι χαρούμενοι: Μπαμπάς, Δημήτρης, Παιδικός Σταθμός.
Εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα τις δικές μου παιδικές επιθυμίες. Θυμάμαι όταν αγόραζα κάτι καινούργιο που μου άρεσε ήθελα να το έχω πάντα μαζί μου. Από παιχνίδι μέχρι ρούχο (εκτός από βιβλία που δεν τα πήγαινα καλά τότε). Ήθελα να το παίρνω στο σχολείο, να το έχω το βράδυ στο κρεβάτι μου, να το κουβαλάω στη βόλτα και να το έχω πάνω στο γραφείο μου όταν "διαβάζω". Φυσικά αυτό πήγαινε συνήθως ενάντια στα "πρέπει" και στο "σωστό" οπότε συναντούσα συχνά αντιδράσεις.
Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να βάζει αυτά τα όρια και στον Δημήτρη, πχ "όχι τώρα... ή Τώρα είναι ώρα να κάνουμε ... και όχι αυτό που θέλεις εσύ... ή αυτό το κάνουμε έτσι... ή δεν πρέπει να φέρεσαι έτσι... και άλλα τέτοια" αλλά μετά σκέφτομαι ότι εγώ δεν ήμουν και δεν είμαι των "πρέπει" οπότε γιατί να κάνω κάτι τέτοιο στο παιδί μου; Η απάντηση βέβαια είναι απλή: "Για το καλό του"
- Να παίρνει παιχνίδια στο σχολείο
- Να κάνει ποδήλατο και το χειμώνα [Σεπτέμβριο τα ποδήλατα έμπαιναν στο υπόγειο]
- Να ζωγραφίζει τους τοίχους (αλλά στο δωμάτιό του κατά προτίμηση)
- Να τρέχει στους διαδρόμους
- Να λερώνετε όταν τρώει και όταν παίζει
- Να φοράει τα ρούχα που θέλει και όχι που 'πρέπει'
- Να αφήσει μακριά μαλλιά
- Να βάλει σκουλαρίκι
- Να κάνει τατουάζ
- ....
και άλλα που δε μου 'ρχονται τώρα. Βέβαια όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι δε θα ενοχλεί τους άλλους και θα τους σέβεται. Και επίσης δε θα τον παροτρύνω να κάνει κάποια απ' αυτά. Απλά αν είναι οι επιθυμία του δε θα είμαι αρνητικός - θα το συζητήσουμε αλλά δε θα είμαι αρνητικός.
Αν δώσουμε στα παιδιά μας σωστές βάσεις και σωστές αρχές νομίζω ότι θα τα καταφέρουν μια χαρά, όπως κι εμείς άλλωστε, έτσι δεν είναι;
---------------------------------------------
Εσείς ποιες επιθυμίες είχατε σαν παιδιά και τις οποίες έπρεπε να αναβάλλατε ή να ξεχάσετε και που θα θέλατε να δείτε να κάνουν τα παιδιά σας;
