Οι 2 Καθρέφτες

Στη ζωή έχουμε 2 καθρέφτες. Ο ένας είναι ο καθρέφτης μας δείχνει αυτό που του δείχνουμε. Αν του χαμογελάσουμε μας χαμογελάει. Αν κατσουφιάσουμε θα μας δείξει κατσιουφασμένους. Αν ντυθούμε ωραία και φτιάξουμε ωραία τα μαλλιά μας θα μας δείξει πόσο όμορφοι είμαστε και αν του δείξουμε ένα άσχημο πρόσωπο - αυτό θα μας δείξει κι αυτός.

Είχα ακούσει κάποια στιγμή από έναν σοφό φίλο μου ότι "η μεγαλύτερη ανακάλυψη του ανθρώπου ήταν η συνειδητοποίηση ότι για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του κοιτούσε προς τη λάθος μεριά"

Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν θέλουν να βελτιώσουν τον εαυτό τους, στέκονται μπροστά στον καθρέφτη και είτε χτενίζονται, είτε ντύνονται, είτε βάφονται.

Υπάρχει όμως κι ένας άλλος καθρέφτης. Ο εσωτερικός. Αυτός είναι λίγο διαφορετικός. Σε αντίθεση με τον καθρέφτη που ανέφερα πριν, ο εσωτερικός μας δείχνει ποιοι πραγματικά είμαστε. Και αυτό που πραγματικά είμαστε δεν μπορούμε να το κρύψουμε από τον εαυτό μας με λίγο μέικ απ ή με ένα καλό ρούχο. Από τους άλλους μπορούμε να το κρύψουμε - από τον εαυτό μας όμως όχι.

Αυτό που έχω καταλάβει, τα τελευταία χρόνια που ανακάλυψα ότι υπάρχει αυτός ο καθρέφτης και άρχισα να τον κοιτάω καθημερινά, είναι ότι για να αλλάξουν τα πράγματα γύρω μου, χρειάζεται να αλλάξω την εικόνα του εαυτού μου μέσα μου. Και τότε ήταν που ένοιωσα απελευθερωμένος, γιατί κατάλαβα ότι δεν έχει σημασία πώς σε βλέπουν οι άλλοι. Ένα από τα κοινά χαρακτηριστικά των πετυχημένων είναι ότι είναι ανεπηρέαστοι από τη θετική και την αρνητική γνώμη των άλλων. Προσοχή: Δεν είναι αδιάφοροι για τους άλλους, αλλά δεν επιτρέπουν την αρνητική αλλά και τη θετική γνώμη την άλλων για αυτούς να τους επιρρεάζει.

Αλήθεια πόσες φορές την ημέρα κοιτάτε τον καθρέφτη στο μπάνιο σας και πόσες φορές κοιτάτε τον καθρέφτη μέσα σας. Ο καλύτερος οδηγός για το πώς πηγαίνουμε στη ζωή είναι ο δεύτερος καθρέφτης. Μερικές φορές όμως θαμπωνόμαστε από τη λάμψη της εικόνας του εξωτερικού καθρέφτη που μας κάνει να αγνοούμε την πραγματική κατάσταση.

Για παράδειγμα κάποιος μπορεί να έχει ανθρώπους γύρω του που τον ανεβάζουν και τον κάνουν να αισθάνεται σπουδαίος ενώ μέσα του νιώθει ότι δεν τα αξίζει όλα αυτά αλλά τα αγνοεί, γιατί έχει συνηθίσει σ' αυτά που του λένε οι άλλοι.

Μπορεί επίσης να ισχύει και το αντίθετο· δηλαδή κάποιους να τους κατηγορούν, να τους μειώνουν και να τους βρίζουν συνεχώς οι γύρω τους, αλλά μέσα τους να αξίζουν πολλά και να είναι σπουδαίοι άνθρωποι, αλλά έχουν συνηθίσει σ' αυτά που τους λένε οι άλλοι και ποτέ δεν μπαίνουν στη διαδικασία να βγάλουν από μέσα τους τον πραγματικό τους εαυτό.

----------------

Ποια είναι η δική σας γνώμη σχετικά μ' αυτό; Με ποιους τρόπους μπορεί να κοιτάτε τον εσωτερικό σας καθρέφτη και να βελτιώνετε καθημερινά τον αυτό σας;

Συνταγή για Μπανανοπιτάκια (χωρίς μπανάνα)

Είδα αυτή τη συνταγή στο www.skylos.gr και είπα να τη δοκιμάσω. Είναι η πρώτη φορά που έκανα πιτάκια οπότε δικαιολογούνται λάθη :P

Η πρώτη απόπειρα πήγε καλά οπότε είπα να κάνω άλλη μία την οποία να φωτογραφίσω με οδηγίες για όσους θέλουν να τα κάνουν.

Ακολουθούν οι οδηγίες:

Υλικά:

2 ποτήρια γάλα

4 φλιτζανάκια του espresso λάδι

2 κουταλάκια του γλυκού ζάχαρη

1 φακελάκι μαγιά

1 1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι

Αλεύρι (όσο χρειαστεί)

Για τη γέμιση:

-Τυρί (φέτα) + 2 αυγά

- ή λουκανικάκια

- ή τόνο σε νερό

Εκτέλεση:

Βάζουμε στον κουβά τα 2 ποτήρια γάλα, τα 4 φλιτζανάκια λάδι, τη μαγιά, τη ζάχαρη και το αλάτι.

(1ο ποτήρι γάλα)

(2ο ποτήρι γάλα)

4 φλιτζανάκια λάδι

(1 φακελάκι μαγιά)

(2 κουταλάκια ζάχαρη)

(1μιση κουταλάκι αλάτι)

Χώνουμε το χέρι και ανακατεύουμε ελαφρώς.

Στη συνέχεια προσθέτουμε αλεύρι και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε. Βάζουμε όσο αλεύρι χρειαστεί ώστε να σχηματιστεί η ζύμη.

[μία ένδειξη ότι βάλατε αρκετό αλεύρι είναι όταν αρχίσει να ξεκολλάει η ζύμη από το χέρι σας εύκολα]

Την σκεπάζουμε με μια πετσέτα και την αφήνουμε να 'ξεκουραστεί' για περίπου 30 λεπτά.

Στη συνέχεια παίρνουμε το τυρί (φέτα) και την πατάμε να γίνει τριμμένη.

Προσθέτουμε τα 2 αυτά (χωρίς το τσόφλι) και ανακατεύουμε ελαφρώς να πάει παντού και προσθέτουμε και λίγο μαύρο πιπέρι τριμμένο.

Μετά παίρνουμε τη ζύμη, κόβουμε κομμάτια σε μικρές μπάλες και με τον πλάστη ανοίγουμε στρόγγυλο φύλο και το κόβουμε σε 8 κομμάτια (σαν πίτσα).

Βάζουμε μία μικρή δόση από το μείγμα τυριού(ή τόνο ή λουκανικάκια) σε κάθε κομμάτι και το τυλίγουμε σε πιτάκι.

Το βάζουμε σε ταψί με λαδόκολλα και αφού τα φτιάξουμε όλα τα βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς.

Τα αφήνουμε να ψηθούν μέχρι να πάρουν ένα καλό χρώμα (όχι μαύρο).

Μετά φυσάτε για να μην καείτε και είναι έτοιμα προς κατανάλωση.

Καλή επιτυχία και καλή όρεξη

ΥΓ: Εδώ μπορείτε να βρείτε όλη τη συνταγή συγκεντρωμένη για εκτύπωση:

Υλικά:

2 ποτήρια γάλα
4 φλιτζανάκια του espresso λάδι
2 κουταλάκια του γλυκού ζάχαρη
1 φακελάκι μαγιά
1 1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
Αλεύρι (όσο χρειαστεί)

Τυρί (φέτα)
2 αυγά

Εκτέλεση:
Βάζουμε στον κουβά τα 2 ποτήρια γάλα, τα 4 φλιτζανάκια λάδι, τη μαγιά, τη ζάχαρη και το αλάτι. Χώνουμε το χέρι και ανακατεύουμε ελαφρώς. Στη συνέχεια προσθέτουμε αλεύρι και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε. Βάζουμε όσο αλεύρι χρειαστεί ώστε να σχηματιστεί η ζύμη. [μία ένδειξη ότι βάλατε αρκετό αλεύρι είναι όταν αρχίσει να ξεκολλάει η ζύμη από το χέρι σας εύκολα]

Την σκεπάζουμε με μια πετσέτα και την αφήνουμε να 'ξεκουραστεί' για περίπου 30 λεπτά.

Στη συνέχεια παίρνουμε το τυρί (φέτα) και την πατάμε να γίνει τριμμένη και προσθέτουμε τα 2 αυτά (χωρίς το τσόφλι) και ανακατεύουμε ελαφρώς να πάει παντού. Προσθέτουμε και λίγο μαύρο πιπέρι τριμμένο.

Μετά παίρνουμε τη ζύμη, κόβουμε κομμάτια σε μικρές μπάλες και με τον πλάστη ανοίγουμε στρόγγυλο φύλο και το κόβουμε σε 8 κομμάτια (σαν πίτσα). Βάζουμε μία μικρή δόση από το μείγμα τυριού σε κάθε κομμάτι και το τυλίγουμε σε πιτάκι.

Το βάζουμε σε ταψί με λαδόκολλα και αφού τα φτιάξουμε όλα τα βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς μέχρι να πάρουν ένα καλό χρώμα (όχι μαύρο).

Μετά φυσάτε και είναι έτοιμα προς κατανάλωση.