Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Φυλακή Vs. Δουλειά


Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί οι άνθρωποι που έχουν δουλειά θέλουν να αποκτήσουν τη δική τους επιχείρηση;


Έλαβα το παρακάτω email πριν μερικά χρόνια. Δε θυμάμαι την πηγή, αλλά νομίζω ότι μπορεί να μας δώσει μία ιδέα γιατί πολλοί άνθρωποι είναι ενθουσιασμένοι με την ιδέα να κάνουν τη δική τους επιχείρηση.


Φυλακή Εναντίον Δουλειάς


Στη Φυλακή . . . περνάς τον περισσότερο χρόνο σου σε ένα κελί 2Χ3.

Στη Δουλειά . . . περνάς τον περισσότερο χρόνο σου σε ένα θάλαμο 1Χ2.


Στη Φυλακή . . . έχεις τρία γεύματα την ημέρα.

Στη Δουλειά . . . έχεις διάλειμμα μόνο για ένα γεύμα και αυτό πρέπει να το πληρώσεις.


Στη Φυλακή . . . σου δίνουν άδεια αν έχεις καλή συμπεριφορά.

Στη Δουλειά . . . σε ανταμείβουν με περισσότερη δουλειά αν έχεις καλή συμπεριφορά.


Στη Φυλακή . . . ένας φύλακας κλειδώνει και ξεκλειδώνει όλες τις πόρτες για σένα.

Στη Δουλειά . . . πρέπει να κουβαλάς μαζί σου μία κάρτα ασφαλείας και να ξεκλειδώνεις όλες τις πόρτες μόνος σου.


Στη Φυλακή . . . μπορείς να βλέπεις τηλεόραση και να παίζεις παιχνίδια.

Στη Δουλειά . . . μπορεί να σε απολύσουν επειδή βλέπεις τηλεόραση ή παίζεις παιχνίδια.


Στη Φυλακή . . . έχεις τη δική σου τουαλέτα.

Στη Δουλειά . . . θα πρέπει να τη μοιράζεσαι με άλλους.


Στη Φυλακή . . . επιτρέπουν τους φίλους και συγγενείς τους να σε επισκέπτονται.

Στη Δουλειά . . . δεν μπορείς καν να μιλήσεις στους φίλους και συγγενείς σου.


Στη Φυλακή . . . όλα τα έξοδά σου είναι πληρωμένα από τους φορολογούμενους χωρίς να απαιτείται καμία δουλειά.

Στη Δουλειά . . . πρέπει να πληρώνεις όλα σου τα έξοδα για να πας στη δουλειά και μετά αφαιρούν φόρους από το μισθό σου για να πληρώσουν για τους φυλακισμένους.


Στη Φυλακή . . . περνάς τον περισσότερο χρόνο σου κοιτώντας μέσα από κάγκελα θέλοντας να βγεις έξω.

Στη Δουλειά . . . περνάς τον περισσότερο χρόνο σου θέλοντας να βγεις έξω και να μπεις πίσω από τα κάγκελα.


Στη Φυλακή . . . υπάρχουν Διευθυντές Φυλακών που είναι συχνά σαδιστές.

Στη Δουλειά . . . τους ονομάζουν προϊσταμένους/μάνατζερ.

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΣΚΥΛΩΝ ME ΠΑΙΔΙΑ - SOS

Διαβάστε !!!

Εάν είστε ιδιοκτήτης σκύλου που ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων "επιθετικών" άγριων σκύλων και έχετε επίσης μικρό παιδί, παρακαλώ λάβετε το ακόλουθο ως πολύ σοβαρή προειδοποίηση:


Ποτέ μην αφήνετε το σκύλο με το παιδί σας χωρίς επιτήρηση ούτε για μια στιγμή, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Ελάχιστα λεπτά αρκούν για να γίνει το κακό.

Και η φωτογραφία είναι η απόδειξη ......

......

......

......

......

......

......

......

......

......

......

......

......


Σεβασμός στον ποδηλάτη



Εδώ και μερικές εβδομάδες άρχισα να χρησιμοποιώ το ποδήλατο για τις μετακινήσεις μέσα στην πόλη (Κιλκίς). Πάντα μου άρεσε το ποδήλατο απλά τα τελευταία χρόνια το είχα βάλει στην αποθήκη και μάζευε σκόνη. Οπότε είπα να το βγάλω και να αρχίσω να το χρησιμοποιώ.

Στην αρχή ξεκίνησα δοκιμαστικά. Πήγα μερικές φορές μέχρι το σπίτι των γονιών μου. Ήθελα να δω πως είναι και πως νιώθω μ' αυτό. Άρχισε να μου αρέσει και πρόσθεσα κι άλλες διαδρομές, όπως την απογευματινή βόλτα στο κέντρο, μέχρι το στούντιο και στη συνέχεια είπα να το δοκιμάσω σαν επίσημο μέσο μεταφοράς μου μέσα στην πόλη για ουσιαστικά κάθε δουλειά που δεν απαιτούσε μεταφορά μεγάλου φορτίου (πχ του γιου μου).

Πλέον όλες μου τις μετακινήσεις τις κάνω με το ποδήλατο και μ' αρέσει πολύ. Μία παιδική αγαπημένη συνήθεια επέστρεψε στη ζωή μου. Άρχισα να εξοπλίζω το ποδήλατο με κάποια πράγματα όπως κλειδαριά, στηριχτήρι (δεν είχα), βάση για παγούρι (ούτε απ' αυτό είχα), τσαντάκι (καινούργιο, γιατί το άλλο μου το κλέψανε από τις πρώτες μέρες που κυκλοφόρησα το ποδήλατο) και χθες πήρα ένα κοντέρ. Είναι ψηφιακό και μετράει ταχύτητα, δείχνει την ώρα και δείχνει πόσα χιλιόμετρα έχω κάνει. Από βδομάδα θα πάρω κάτι καινούργια πηδάλια που παρήγγειλα, μία τρόμπα και ένα φως για πίσω.

Αυτό που παρατήρησα τον λίγο καιρό που κυκλοφορώ είναι ότι πολλοί οδηγοί και πεζοί δε δίνουν καμία σημασία στο ποδήλατο και στον ποδηλάτη. Τη Δευτέρα παραλίγο να έχω 2 φορές ατύχημα. Τη μία φορά ένα τζιπάκι της αστυνομίας παραβίασε ένα στοπ και προφανώς με είδε λίγο αργά και πλακώθηκε στα φρένα (ευτυχώς τον έκοψα ότι θα την έκανε τη μ@#%$@ και πρόσεχα) και την άλλη μία γυναίκα οδηγός που ήταν παρκαρισμένη στην άκρη του δρόμου, άνοιξε την πόρτα ξαφνικά και ενώ περνούσα δίπλα από το αυτοκίνητό της - ακόμα απορώ πως τη γλίτωσα, γιατί πέρασα ξυστά μετά από ελιγμό.

Οπότε αυτό που κατάλαβα είναι ότι θα πρέπει να προσέχω ακόμα περισσότερο την οδηγική (και μη) συμπεριφορά των άλλων όταν κυκλοφορώ με το ποδήλατο. Ειδικά εδώ στο Κιλκίς που ελάχιστοι οδηγοί ανάβουν φλας όταν πρόκειται να στρίψουν, σταματούν στις διασταυρώσεις, δίνουν προτεραιότητα και μπορούν να φανταστούν ότι κυκλοφορούν ποδήλατα στις μέρες μας.

Οπότε θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα στους οδηγούς [και σε μένα μαζί]: Φίλε οδηγέ! Ναι, εσένα λέω! Όταν σταματάς στη διασταύρωση να ελέγξεις αν έρχεται κάποιος, έχε το νου σου γιατί μπορεί να έρχεται και ένα ποδήλατο το οποίο να έχει προτεραιότητα. Όταν παρκάρεις, πριν ανοίξεις την πόρτα, κοίτα από το καθρεφτάκι σου μήπως έρχεται κάποιο ποδήλατο ή μηχανάκι - θα σου πάρει μόνο 2 δευτερόλεπτα και μπορεί να σε γλιτώσει από μπελάδες και σπασμένες πόρτες και κεφάλια. Και τέλος μήπως θα ήταν καλύτερα κι εσύ να πάρεις ένα ποδήλατο και να κάνεις τις μετακινήσεις σου μέσα στην πόλη μ' αυτό; Κάθε μήνα για τις μετακινήσεις μου μέσα στην πόλη έκαιγα περίπου 20€ βενζίνη. Ένα μέτριο ποδήλατο κοστίζει 140€. Οπότε σε 7 μήνες μπορείς να κάνεις απόσβεση και να σου μείνει και το ποδήλατο. Βασικά μπορείς από κει και μετά να μετράς κέρδος αν υπολογίσεις τα χιλιόμετρα, τη φθορά, τα λάδια, τα service και όλα όσα χρειάζεται ένα αυτοκίνητο.

Κάνε τη ζωή σου (με) ποδήλατο ή κάνε μέρος της ζωής σου το ποδήλατο. Σκέψου ότι δε θα κολλάς στην κίνηση, δε θα κάνεις μισή ώρα να παρκάρεις, δε θα φοβάσαι μήπως σ'το χτυπήσουν ενώ το έχεις παρκαρισμένο και θα νιώθεις καλά που βάζεις ένα πετραδάκι στο να έχουμε πιο καθαρό αέρα.

------------------------------------------------
Τί εξοπλισμός θεωρείτε ότι είναι απαραίτητος όσοι κυκλοφορείτε με το ποδήλατο; Τί θα πρέπει να προσέχουμε όταν κυκλοφορούμε με το ποδήλατο; Έχετε near death εμπειρίες με το ποδήλατό σας;


UPDATE: Θα ήθελα να σας προσκαλέσω στην ομάδα μας στο facebook και κατ' επέκταση στον καινούργιο μας ποδηλατικό σύλλογο (Σύλλογος Φίλων Ποδηλάτου Κιλκίς) http://www.facebook.com/groups/152980798109132 Μέσω της ομάδας θα ανακοινώνονται δράσεις και ποδηλατάδες με σκοπό την προώθηση του ποδηλάτου ως μέσο μεταφοράς, ψυχαγωγίας και άθλησης.

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009

Παιδικές Επιθυμίες

Υπάρχει ένα ρητό που πάει κάπως έτσι: "Δε σταματάμε να παίζουμε επειδή γερνάμε, αλλά γερνάμε επειδή σταματάμε να παίζουμε" Δεν ξέρω αν είναι ακριβώς έτσι αλλά νομίζω το πιάνετε το νόημα.

Πριν λίγες μέρες, το πρωί που ετοιμάζαμε τον Δημήτρη για τον παιδικό, ήθελε να πάρει μαζί του το καινούργιο του σπαθί που πήραμε από το πανηγύρι. Στον παιδικό όμως δεν επιτρέπουν τέτοια. Ο Δημήτρης όμως ήθελε να το πάρει μαζί του....οπότε τι κάνουμε;

Γενικά είμαι άνθρωπος που μ' αρέσει να πηγαίνω ενάντια σε πράγματα που δεν επιτρέπονται. Οπότε του είπα να το πάρει μαζί του, αλλά να το αφήσει στην τσάντα και μόλις πάω να τον πάρω το μεσημέρι θα το ξαναπάρει και συμφωνήσαμε και ήμασταν όλοι χαρούμενοι: Μπαμπάς, Δημήτρης, Παιδικός Σταθμός.

Εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα τις δικές μου παιδικές επιθυμίες. Θυμάμαι όταν αγόραζα κάτι καινούργιο που μου άρεσε ήθελα να το έχω πάντα μαζί μου. Από παιχνίδι μέχρι ρούχο (εκτός από βιβλία που δεν τα πήγαινα καλά τότε). Ήθελα να το παίρνω στο σχολείο, να το έχω το βράδυ στο κρεβάτι μου, να το κουβαλάω στη βόλτα και να το έχω πάνω στο γραφείο μου όταν "διαβάζω". Φυσικά αυτό πήγαινε συνήθως ενάντια στα "πρέπει" και στο "σωστό" οπότε συναντούσα συχνά αντιδράσεις.

Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να βάζει αυτά τα όρια και στον Δημήτρη, πχ "όχι τώρα... ή Τώρα είναι ώρα να κάνουμε ... και όχι αυτό που θέλεις εσύ... ή αυτό το κάνουμε έτσι... ή δεν πρέπει να φέρεσαι έτσι... και άλλα τέτοια" αλλά μετά σκέφτομαι ότι εγώ δεν ήμουν και δεν είμαι των "πρέπει" οπότε γιατί να κάνω κάτι τέτοιο στο παιδί μου; Η απάντηση βέβαια είναι απλή: "Για το καλό του"




Μερικές παιδικές μου επιθυμίες που θα επιτρέπω στο παιδί μου αν έχει τις ίδιες:
- Να παίρνει παιχνίδια στο σχολείο
- Να κάνει ποδήλατο και το χειμώνα [Σεπτέμβριο τα ποδήλατα έμπαιναν στο υπόγειο]
- Να ζωγραφίζει τους τοίχους (αλλά στο δωμάτιό του κατά προτίμηση)
- Να τρέχει στους διαδρόμους
- Να λερώνετε όταν τρώει και όταν παίζει
- Να φοράει τα ρούχα που θέλει και όχι που 'πρέπει'
- Να αφήσει μακριά μαλλιά
- Να βάλει σκουλαρίκι
- Να κάνει τατουάζ
- ....

και άλλα που δε μου 'ρχονται τώρα. Βέβαια όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι δε θα ενοχλεί τους άλλους και θα τους σέβεται. Και επίσης δε θα τον παροτρύνω να κάνει κάποια απ' αυτά. Απλά αν είναι οι επιθυμία του δε θα είμαι αρνητικός - θα το συζητήσουμε αλλά δε θα είμαι αρνητικός.

Αν δώσουμε στα παιδιά μας σωστές βάσεις και σωστές αρχές νομίζω ότι θα τα καταφέρουν μια χαρά, όπως κι εμείς άλλωστε, έτσι δεν είναι;

---------------------------------------------
Εσείς ποιες επιθυμίες είχατε σαν παιδιά και τις οποίες έπρεπε να αναβάλλατε ή να ξεχάσετε και που θα θέλατε να δείτε να κάνουν τα παιδιά σας;

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Πρόσεχε μη σου φύγει το μπαλόνι!


Είχαμε πανηγύρι πριν λίγες μέρες στο Κιλκίς και ένα βράδυ βγήκαμε για σουβλάκια. Εκεί που καθόμασταν περνούσαν πλανόδιοι κάθε 2 λεπτά και πουλούσαν μπαλόνια, κουκλάκια, λουκουμάδες και άλλα πολλά. Πήραμε ένα μπαλόνι στον Δημήτρη γιατί δεν το ζήτησε (έτσι συμφωνήσαμε - θα σου παίρνουμε πράγματα αν δεν τα ζητάς).

Λοιπόν πήραμε το μπαλόνι και το δέσαμε στην καρέκλα για να μη φύγει. Το ήθελε όμως να το κάνει βόλτες οπότε του το δώσαμε και κάθε τρεις και λίγο άκουγες: "Δημήτρη πρόσεχε μη σου φύγει το μπαλόνι!"

Αυτό που περίμενα από στιγμή σε στιγμή ήταν να φύγει το μπαλόνι, γιατί όταν λες "Πρόσεχε μη σου φύγει το μπαλόνι" τα παιδιά ακούνε "Πρόσεχε να σου φύγει το μπαλόνι" [τελικά δεν έφυγε]

Τέλος πάντων, έπαιζε ο Δημήτρης, έκανε βόλτες το μπαλόνι και όλα καλά τελικά. Απλά σκεφτόμουν ότι κάποιες φορές πρέπει να του φύγει το μπαλόνι. Είχα ακούσει κάποια στιγμή πριν χρόνια ότι αν ένα παιδί δεν έχει ένα 'σοβαρό' πέσιμο στον 1ο του χρόνο, αυτό σημαίνει ότι το προσέχουν υπερβολικά.

Είναι φυσικό και φυσιολογικό να φύγει το μπαλόνι, να πέσει, να χάσει, να στεναχωρηθεί. Σαν γονείς νομίζω ότι χρειάζεται να αφήνουμε τα παιδιά μας λίγο πιο ελεύθερα να κάνουν τα δικά τους λάθη. Φυσικά, (από προσωπική εμπειρία) αυτό είναι δύσκολο και αγχωτικό, αλλά θα είναι πιο δύσκολο να μεγαλώνεις ένα παιδί το οποίο εξαρτάται πάντα από κάποιον άλλο.

Οπότε αν το παιδί σας έχει πάρει ένα μπαλόνι και του φύγει, δεν πειράζει. Το μπαλόνι κάνει 5€ αλλά το μάθημα μπορεί να αξίζει πολύ περισσότερο.

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

Make My Day!!!

Μου αρέσουν πολύ κάτι κριτσίνια ολικής με ηλιόσπορο και παίρνω συχνά από το φούρνο. Στο συγκεκριμένο φούρνο λοιπόν που πηγαίνω είναι 2 κοπέλες που δουλεύουν εναλλάξ, μία κάθε φορά. Η μία είναι ευχάριστη, χαμογελαστή και με ωραίους τρόπους ενώ η άλλη είναι πάντα με τα μούτρα και είναι πολύ απόμακρη και τυπική.

Σήμερα πήγα λοιπόν εκεί και ήταν η δεύτερη (αυτή με τα μούτρα) και ήταν όπως πάντα. Την ώρα που γέμιζε τη σακούλα με τα κριτσίνια σκεφτόμουν τι να της πω για να την κάνω να γελάσει και να δω αν έχει και μια άλλη πλευρά από αυτή που δείχνει. Έκανα ένα σχόλιο για τον καιρό (γιατί παρατήρησα που είχε ρίξει ένα μπουφανάκι πάνω της) και κατευθείαν ανοίχτηκε και άρχισε να μου λέει πόσο της αρέσει η ζέστη και ότι ήθελε να πάει για μπάνιο κλπ κλπ και όλα αυτά με χαμόγελο. Μου έκανε εντύπωση το πως άλλαξε ξαφνικά.

Ένας στόχος που έχω καθημερινά είναι να αφήνω τους άλλους καλύτερα απ' ότι ήταν πριν. Απλά πολλές φορές λόγο της καθημερινότητας και των όλων αυτών που κουβαλάω στο κεφάλι μου μου διαφεύγει.

Τι μπορείτε να κάνετε για να φτιάξετε τη διάθεση κάποιου που σας εξυπηρετεί σε κάποιο μαγαζί ή ακόμα και στο τηλέφωνο;

Ορίστε μερικά παραδείγματα από πράγματα που έχω κάνει:

1) Χαμόγελο. Ένα απλό ειλικρινές χαμόγελο τις περισσότερες φορές αρκεί για να κάνεις και τον άλλο να χαμογελάσει.
2) Το όνομά τους. Αν γράφει το όνομά τους σε ταμπελάκι ή στην μπλούζα, μπορείτε να τους μιλήσετε με το όνομά τους. Άλλωστε το όνομά μας είναι ο πιο γλυκός ήχος στα αυτιά μας.
3) Κάντε ένα κομπλιμέντο Δε μιλάω για κολακεία. Μιλάω για ένα ειλικρινές κομπλιμέντο για κάτι που φοράνε, για τον τρόπο που σας εξυπηρετούν ή για το μαγαζί τους.
3 βήματα, τα για να κάνετε ένα κομπλιμέντο:
i) Πείτε τί είναι αυτό που σας αρέσει.
ii) Πείτε γιατί σας αρέσει.
iii) Κάντε μία ερώτηση σχετικά μ' αυτό.

πχ γυναίκα προς γυναίκα: "Ωραία τσάντα, ταιριάζει με τη ζώνη σου. Μπορώ να σε ρωτήσω από που την πήρες;"
άντρας προς άντρα: "Ωραίο κινητό, μ' αρέσει το χρώμα του. Είσαι ευχαριστημένος;

Δικό μου σχόλιο σε κοπέλα μου με ενημέρωνε για ένα τραπεζικό προϊόν: "Είσαι πολύ καλή σ' αυτό που κάνεις. Μου αρέσει ότι είσαι ευγενική και καθόλου πιεστική. Φαντάζομαι σε πληρώνουν περισσότερα από τους άλλους, έτσι;"

Είναι γνωστό ότι στους ανθρώπους αρέσει να μιλάνε για τον εαυτό τους. Είναι το αγαπημένο τους θέμα.

Τι κάνετε εσείς για να φτιάξετε τη μέρα ή τη διάθεση κάποιου που συναντάτε τυχαία;