Υπάρχει μία ωραία ιστορία που κυκλοφορεί στο ίντερνετ για μία γυναίκα που αγόρασε κάποια μπισκότα και ένα βιβλίο σε ένα αεροδρόμιο και κάθισε να διαβάσει και να τσιμπήσει ενώ περίμενε το αεροπλάνο της. Μετά από λίγο παρατήρησε έναν άντρα να κάθετε δίπλα της, που απερίσκεπτα πήρε ένα μπισκότο από το σακουλάκι.
Αν και σοκαρισμένη και ταραγμένη, η γυναίκα παρέμεινε σιωπηλή καθώς ο άντρας, χωρίς το παραμικρό σημάδι ντροπής ή ευγνωμοσύνης, ήσυχα συνέχισε να παίρνει ένα μπισκότο κάθε φορά που έπαιρνε κι εκείνη ένα.
Όταν έμεινε μόνο ένα μπισκότο, παρακολούθησε με έκπληξη τον άντρα αυτόν να παίρνει το μπισκότο, να της χαμογελάει, σαν να ήταν ευγενικός, και να το σπάει στη μέση. Έφαγε το ένα μισό και της έδωσε το άλλο. Συγχαίροντας τον εαυτό της που διατήρησε την ψυχραιμία της, δεν είπε τίποτα σ’αυτόν τον αγενή, κλέφτη μπισκότων, έκπληκτη από το θράσος κάποιων ανθρώπων.
Αργότερα, όταν τακτοποιούταν στη θέση της στο αεροπλάνο, έψαξε στην τσάντα της και ανακάλυψε το σακουλάκι με τα μπισκότα που είχε αγοράσει, το οποίο ήταν κλειστό. Ένοιωσε τόση ντροπή! Συνειδητοποίησε ότι αυτή ήταν που έκανε λάθος...Είχε ξεχάσει ότι τα μπισκότα της ήταν μέσα στην τσάντα της.
Αυτός ο άντρας είχε μοιραστεί τα μπισκότα του μαζί της, χωρίς να νιώθει θυμό ή πικρία, ενώ η ίδια είχε θυμώσει πολύ, νομίζοντας ότι μοιραζόταν τα δικά της μπισκότα μαζί του. Και τώρα δεν είχε την ευκαιρία να απολογηθεί ούτε να ζητήσει συγνώμη.
Το ηθικό μήνυμα αυτής της ιστορίας είναι αυτό:
Το να είστε σίγουροι για κάτι δε σημαίνει ότι έχετε και δίκιο. Η βεβαιότητα χωρίς την ταπεινότητα μπορεί να οδηγήσει σε φαρισαϊσμό που στρεβλώνει την άποψή μας και την κατανόηση του κόσμου και των ανθρώπων.
Η ταπεινότητα δεν απαιτεί από εμάς να είμαστε διφορούμενοι ή αβέβαιοι για τις βαθύτερες πεποιθήσεις μας. Αυτό που ζητά είναι να κρατάμε και να υποστηρίζουμε τις πεποιθήσεις μας χωρίς να απορρίπτουμε το ενδεχόμενο ότι οι άλλοι μπορεί να έχουν δίκιο αντί εμείς.
