Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

Χιονίζει. Το έστρωσε;

Τις τελευταίες 2 ημέρες χιόνιζε στο Κιλκίς. Ενώ είπαμε ότι τελείωσε ο χειμώνας και ήρθε επιτέλους η άνοιξη, ξαφνικά άρχισαν ξανά τα κρύα και μας χιόνισε.


Σήμερα το πρωί που ξύπνησα, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ανοίξω την κουρτίνα και να κοιτάξω έξω. Μου ήρθε αμέσως ένα συναίσθημα που είχα όταν ήμουν μικρός.

Όταν το βράδυ χιόνιζε την ώρα που πέφταμε για ύπνο, το πρωί ξυπνούσα με μια λαχτάρα να δω αν "το έστρωσε". Δεν ξέρω αν ήταν επειδή μπορεί να χάναμε μάθημα ή γιατί μου άρεσε το χιονισμένο τοπίο ή γιατί θα βγαίναμε για χιονοπόλεμο και έλκηθρο με τσουβάλια και τελάρα στην παγωμένη κατηφόρα πίσω από το 1ο το δημοτικό, αλλά κάθε φορά θυμάμαι ότι μόλις ξυπνούσα άνοιγα αμέσως τις κουρτίνες να δω το χιόνι. Ενθουσιασμός και χαρά όταν το είχε στρώσει και απογοήτευση όταν οι δρόμοι ήταν καθαροί.

Ακόμα και τώρα νιώθω το ίδιο με όλο αυτό. Αμέσως μετά την πρώτη ευχάριστη σκέψη όμως, έρχεται και η σκέψη του "μεγάλου" πλέον. Πρέπει να καθαρίσω το αμάξι· πρέπει να βάλω αλυσίδες· πως θα βγω για δουλειές στην αγορά κλπ κλπ. Το καλό όμως είναι ότι έχω την τύχη να δουλεύω από το σπίτι οπότε οι μετακινήσεις μου είναι κατ' επιλογή και μόνο. Το άλλο καλό είναι ότι "πιάνω" τον εαυτό μου να κάνει αυτές τις "μεγαλίστικες" σκέψεις και αμέσως τον επαναφέρω στο αθώο παιδικό συναίσθημα.

Ας μην ανησυχούμε για κάτι το οποίο ίσως και να μη χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε. Είχε πει ο Wayne Dyer ότι υπάρχουν 2 λόγοι που δε χρειάζεται να ανησυχούμε για κάτι.
1ον γιατί αν αυτό μπορούμε να το αλλάξουμε, τότε δε χρειάζεται να ανησυχούμε γιατί μπορούμε να το αλλάξουμε
και 2ον αν δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, τότε δε χρειάζεται να ανησυχούμε και να αγχωνόμαστε γιατί απλά δεν μπορούμε να το αλλάξουμε.

Εσείς απολαμβάνετε το χιόνι ή σκέφτεστε όλες τις "δυσκολίες"[ή καλύτερα προκλήσεις] που προκαλεί;
blog comments powered by Disqus