Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Ατάκες Δημήτρη (Άνοιξη 2010) - Part 2

Πραγματικά δεν τον προλαβαίνω. Μετά το "Ατάκες Δημήτρη (Άνοιξη 2010) Μέρος πρώτο"επανερχόμαστε με το "Μέρος Δεύτερο". Μπορεί να πει μια ωραία ατάκα και αν δε τη σημειώσω να μου φύγει για πάντα.
Σημείωση για τον εαυτό μου: Να πάρω ένα ωραίο ημερολόγιο ειδικά αφιερωμένο με τις ατάκες και τα κατορθώματα του Δημήτρη.

Ορίστε μερικές πρόσφατες:

---------------------

"Μπαμπά όταν ήμουν στο δωμάτιό μου άκουσα το κινητό του να 'ξυπνητηρίζει'" (να χτυπάει το ξυπνητήρι του)

---------------------

Τον έβαλα στο κρεβάτι του να κοιμηθεί και ξυνόταν η πλάτη του οπότε μου ζήτησε να του την ξύσω. Μετά από λίγο του λέω:
- "Άντε Δημήτρη ξύσου μόνος σου τώρα"
Μου απαντάει:
- "Μπαμπά ξύσε με εσύ. Έχεις τόόόσο ωραία νύχια."

---------------------

Μου αρέσει που μαθαίνει τεχνικές "πωλήσεων". Μία τεχνική είναι οι "ανοιχτές ερωτήσεις"- ερωτήσεις που κάνουν τον υποψήφιο να ανοιχτεί και να μην απαντήσει με ένα "ναι" ή ένα "όχι". Είναι ερωτήσεις που ξεκινάνε με "που, ποιος, πώς, πότε, τι, γιατί".

Δεν τον αφήνω να παίζει ή να πειράζει καν το κινητό μου αλλά καμιά φορά βλέπουμε μαζί 'χωτογραφίες' (φωτογραφίες).
Έρχεται λοιπόν την επόμενη μέρα και ζητώντας έξυπνα το κινητό μου μου λέει:
"Μπαμπά, γιατί αύριο* μου έδωσες το κινητό σου;" 
*(αύριο = χθες - ακόμα τα μπερδεύει) 

Εξαιρετική ερώτηση. Αν με ρωτούσε "Μπαμπά θα μου δώσεις το κινητό σου;" - θα του έλεγα όχι. Ενώ με την ερώτηση που μου έκανε ανοίγει ολόκληρη συζήτηση την οποία μπορεί να οδηγήσει εκεί που θέλει.

Μία άλλη φορά ήθελε να κοιμηθώ μαζί του στο κρεβάτι του και μου λέει πάλι:
"Μπαμπά, γιατί αύριο (=χθες) κοιμήθηκες μαζί μου στο κρεβάτι μου;"

Νομίζω ότι αρχίζει και μαθαίνει πολύ γρήγορα. Σύντομα δε θα μπορώ να του απαντήσω. Μάλλον χρειάζεται να εξελίξω ακόμα περισσότερο τις δεξιότητες πωλήσεών μου. Η λύση είναι: "Απανατάς σύντομα και επανέρχεσαι με ερώτηση" - ελπίζω να μην το μάθει σύντομα, γιατί θα με κάνει ό,τι θέλει απ' ότι φαίνεται.

---------------------

Τον έχω στην αγκαλιά μου και συζητάμε...

Εγώ: "Δημήτρη, όταν ήσουν μικρός (του αρέσει πολύ όταν ξεκινάω ιστορίες μ' αυτή τη φράση), σε έπιανα και σε φιλούσα παντού ασταμάτητα. Μου άρεσε πάρα πολύ!"

Δημήτρης: "Καλά. Σ'αφήνω να με φιλάς όσο θέλεις."

μετά από περίπου 89 φιλιά σε όλο το κεφάλι συμπληρώνει γελώντας…

Δημήτρης: "Και στην κοιλιά!!"


---------------------

Του έχω μάθει πως να ανεβαίνει στο καρεκλάκι του, να παίρνει ποτήρι και να βάζει νερό από την ειδική βρύση με το φίλτρο.

Είμαι στο δωμάτιό του και τον περιμένω να έρθει:

Εγώ: "Δημήτρη έλα!"
Δημήτρης: "Θα πιω νερό κι έρχομαι!"

Εγώ: "Θέλεις να σου βάλω εγώ;"

Δημήτρης: "Όχι, θα βάλω μόνος μου - αφού είμαι άντρας!"

---------------------

Ακούγοντας και βλέποντας με τη μαμά του τον ημιτελικό της Eurovision, μετά το τραγούδι του Αλκαίου, λέει:
"Μπαμπά, αυτό το τραγούδι μοιάζει με το τραγούδι του Καραγκιόζη"

και μετά σήκωνε τα χέρια ψηλά και χόρευε και τραγουδούσε:
"Όλα θα τ'αλλάξω ... όλα θα τ’αλλάξω..."
blog comments powered by Disqus