Συνέβησαν δύο περιστατικά με τον Δημήτρης τις τελευταίες μέρες που έτρεξα να γράψω στο ημερολόγιό μου και είπα να τα μεταφέρω τώρα στο ιστολόγιό μου.
Πρώτο περιστατικό:
Ξαπλώναμε στο κρεβάτι του το μεσημέρι και μιλούσαμε (όπως συνηθίζουμε να κάνουμε το μεσημέρι πριν κοιμηθεί). Έγινε η συζήτηση που ακολουθεί:
Εγώ: Δημήτρη είμαι καλός μπαμπάς;
Δημήτρης: Ναι
Εγώ: Γιατί;
Δημήτρης: Γιατί σ' αγαπώ πολύ!
Εγώ: Γιατί μ' αγαπάς πολύ;
Δημήτρης: Εεεε γιατί είσαι η αγάπη μου!
Εγώ: Γιατί είμαι η αγάπη σου;
Δημήτρης: Γιατί κάνεις καλές πράξεις.
Εγώ: Όπως για παράδειγμα…;
Δημήτρης: Ε να, κοιμάσαι μαζί μου - Διαβάζεις μαζί μου - Παίζεις μπάλα - Βλέπεις DVD μαζί μου - Βλέπεις κινούμενα σχέδια μαζί μου - Πηγαίνεις βόλτες μαζί μου - Ζωγραφίζεις μαζί μου…μμμμ τι άλλο;
Εγώ: Δημήτρη, τι πρέπει να κάνω για να γίνω καλύτερος μπαμπάς;
Δημήτρης: Να κάνεις αγκαλίτσες, φιλάκια και να χαμογελάς.
[του κάνω αγκαλίτσα, φιλάκι και του χαμογελάω]
Εγώ: Και τι άλλο.
Δημήτρης: Και να μη μαλώνεις.
----------------
Είναι καλή ιδέα να ρωτάμε τα παιδιά μας πώς μας βλέπουν και πώς θα θέλανε να τους φερόμαστε και το πιο σημαντικό είναι να τα ακούμε και να τα ενθαρρύνουμε να εκφράζονται. Η επικοινωνία με τους γονείς μας είναι εξαιρετικά σημαντική!
Δεύτερο περιστατικό:
Όταν συζητάμε με τη Σόνια μπροστά στον Δημήτρη για να φάμε παγωτό και δε θέλουμε να το μάθει ο Δημήτρης το λέμε στα αγγλικά:
Πχ Θα φάμε ice cream;
Βλέπει χθες ο Δημήτρης τη Σόνια να τρώει παγωτό και φωνάζει ενθουσιασμένος:
"Αααα Ice Cream!"
Κοιταζόμαστε και σκάμε στα γέλια! Μάλλον πρέπει να βρούμε πώς λέγεται το παγωτό σε άλλη γλώσσα.
