Μαθαίνουμε στον Δημήτρη να μη λέει "ρε" ή "βρε".
Καθόμαστε στο σαλόνι και μιλώντας στο τηλέφωνο με έναν φίλο μου και είπα "ρε" και ακολουθεί η παρακάτω συζήτηση:
Δημήτρης: "Δε λέμε 'ρε'"!
Εγώ: "Συγνώμη Δημήτρη"
[μετά από λίγο μέσα στη συζήτσή μου ξεχνιέμαι και ξαναλέω "ρε" στο τηλέφωνο]
Κλείνοντας το τηλέφωνο μου λέει:
Δημήτρης: "Μπαμπά όλο 'ρε' έλεγες"
Εγώ: "Ναι Δημήτρη, έχεις δίκιο. Συγνώμη. Σε ευχαριστώ που με βοηθάς να γίνω καλύτερος"
Δημήτρης: "ΕΙΣΑΙ ο καλύτερος! Απλά μερικές φορές ξεχνιέσαι!"
[κάγκελο εγώ!]
Μάλλον περνάει πολλές ώρες μαζί μου χεχε
-------------------
Τον βάζω για ύπνο και τον αγκαλιάζω.
Εγώ: "Δημήτρη, αγκάλιασέ με κι εσύ."
Δημήτρης: (με νάζι) "Όοοοχι."
Εγώ: "Δημήτρη, όταν ήσουν μικρός συνέχεια με αγκάλιαζες, με φιλούσες και μου έλεγες σ'αγαπώ! Έχεις πολύ καιρό να μου πεις σ'αγαπώ."
Δημήτρης: "Σου λέω, σου λέω! Σου το λέω από μέσα μου!"
Εγώ: "Αχαχαχα"
[και με κοιτάει χωρίς να μιλάει]
Δημήτρης: "Να, και τώρα σου είπα σ'αγαπάω!"
Λιώνω!
