Ορίστε λοιπόν:
"Ο Ψεύτης Βοσκός" σε ανάγνωση του Δημήτρη
Γιε μου, πάρε τα πρόβατα
στο πέρα το λιβάδι,
να ταϊστούν, να ποτιστούν,
και γύρνα πριν το βράδυ.
Παίρνει ο μικρός τα πρόβατα,
να πάει στο λιβάδι,
καμαρωτός αυτός μπροστά
και πίσω το κοπάδι.
Βοσκούσανε τα πρόβατα
στην πράσινη λαγκάδα
κι εκείνος τη φλογέρα του
έπαιζε στη λιακάδα.
Μα γρήγορα βαρέθηκε.
- Αχ, θα σκαρώσω τώρα
ένα αστείο στους βοσκούς,
για να περάσει η ώρα!
- Βοήθεια, συγχωριανοί!
Τρεχάτε, βοηθήστε!
Φάνηκε λύκος στη βοσκή!
Μονάχο μη μ' αφήστε!
Λαχάνιασαν στο τρέξιμο
οι δύστυχοι βοσκοί.
Κι αυτός τους περιγέλασε
σαν έφτασαν εκεί.
- Ντροπή σου ψέματα να λες,
ντροπή να μας τρομάζεις.
Εμείς να κουραζόμαστε
κι εσύ να διασκεδάζεις;
Δεν πέρασε ώρα πολλή
κι άρχισε να φωνάζει,
ακόμα πιο σπαραχτικά,
πως λύκος πλησιάζει.
Τρέξανε πάλι οι βοσκοί
μα θύμωσαν στ' αλήθεια.
Το ψέμα του μικρού βοσκού
του 'χε γίνει συνήθεια.
Όμως, εκεί που ξέγνοιαστος
χάζευε στο λιβάδι,
ήρθανε λύκοι απ΄μακριά
κι ορμήσαν στο κοπάδι.
Φώναξε, ξαναφώναξε,
μα πουθενά βοήθεια.
Πώς να πιστέψουν οι βοσκοί
πως λέει την αλήθεια;±
- Καταστροφή, χαθήκαμε,
πάει όλο το κοπάδι!
Τα ψέματά μου πλήρωσα,
πατέρα μου, ακριβά...
...αλλά από τώρα υπόσχομαι
ψέματα να μη λέω,
για να με παίρνουν οι άνθρωποι
πάντα στα σοβαρά.
Συμπέρασμα
Ποτέ σου ψέματα μην πεις
γιατί θα μετανιώσεις,
κι αν μια και δυο φορές κρυφτείς,
την τρίτη θα πληρώσεις.
Το ψέμα είναι σοβαρό,
στ' αστεία μην το παίρνεις.
Κι αν λες αλήθεια, πιο καλά
πάντα τα καταφέρνεις.
