Πώς μπορούμε όμως να γνωρίζουμε αν κάτι το κάνουμε καλά και κάτι άλλο δεν το κάνουμε τόσο καλά;
Ένας τρόπος είναι να κάνουμε μία αυτοαξιολόγηση των προσπαθειών μας και να βλέπουμε πώς τα πήγαμε ώστε να κάνουμε τις απαραίτητες βελτιώσεις όποτε χρειάζεται.
Τι γίνεται όμως αν κάνουμε κάτι για πρώτη φορά; Για παράδειγμα το να είμαι γονιός είναι κάτι που το κάνω για πρώτη φορά· πώς ξέρω αν το κάνω σωστά; Το να είμαι γονιός δύο παιδιών είναι κάτι που το κάνω για πρώτη φορά· πώς θα ξέρω να το κάνω σωστά.
Μπορεί να έχουμε κάποιες δραστηριότητες που κάνουμε καθημερινά ή τακτικά, αλλά όλα, κάποια στιγμή χρειάστηκε να τα κάνουμε για πρώτη φορά. Επίσης δεν μπορούμε να είμαστε πάντα αντικειμενικοί κριτές του εαυτού μας.
Εδώ λοιπόν είναι που χρειάζεται η ανατροφοδότηση από κάποιον τρίτο. Ζητήστε από κάποιον τρίτο να σας πει πώς τα πάτε και ακούστε τι θα σας πει με ανοιχτό μυαλό. Ζητήστε του να κρίνει αυτά που κάνετε και όχι εσάς. Ακούστε την άποψή του, είτε θετική είτε αρνητική και ευχαριστήστε τον για τη βοήθεια.
Πολλές φορές μπορεί να μη σας αρέσει αυτό που θα ακούσετε αλλά να είστε ευγνώμονες που κάποιος είχε το θάρρος να σας πει πώς τα πάτε.
Σ' αυτό το σημείο θέλω να πω όμως ότι αυτό το ρόλο, του "τρίτου" χρειάζεται να τον παίζεται κι εσείς στους γύρω σας - ειδικά γι' αυτούς που νοιάζεστε περισσότερο, όπως είναι οι κοντινοί συγγενείς σας, οι φίλοι σας ή οι συνεργάτες σας.
Αν το παιδί σας κάνει κάτι καλά, πείτε του ότι το κάνει καλά (όσο μικρό η μεγάλο κι αν είναι το παιδί σας - ναι, ακόμα κι αν είναι 30 χρονών, χρειάζεται να το ακούσει)
Αν ο γονιός σας κάνει κάτι καλά, πείτε του ότι το κάνει καλά.
Αν ο συνεργάτης σας κάνει κάτι καλά, πείτε το του.
Αν ο φίλος σας κάνει κάτι καλά, πείτε το του.
Γενικά, προσπαθήστε να εφαρμόσετε την ιδέα του να πιάνετε τους άλλους να κάνουν κάτι καλά. (από το βιβλίο "Ο Μάνατζερ του Ενός Λεπτού")
Τα ίδια ισχύουν και αν κάτι δεν το κάνουν καλά - είναι υποχρέωσή σας να τους το πείτε. Εδώ όμως είναι σημαντικό να χρησιμοποιήσετε τη σωστή ποσότητα δυναμισμού, να έχετε ειλικρινή πρόθεση για το καλό τους και να είστε σύντομοι, περιεκτικοί και να μην κρίνετε το άτομο αλλά την πράξη.
Πολλές φορές αναρωτιέμαι πώς τα πάω στη ζωή μου. Είμαι καλός σύζυγος; Είμαι καλός γονιός και στα δύο μου παιδιά; Είμαι καλός γιος; Καλός εγγονός, καλός αδερφός, καλός φίλος, καλός συνεργάτης, καλός προπονητής, καλός ποδηλάτης, καλός τενίστας, καλός blogger, καλός στην τοπική κοινωνία;
Γι' αυτό το λόγο είμαι πάντα ανοιχτός στα σχόλια των άλλων για αυτά που κάνω - και τα αρνητικά αλλά και τα θετικά. Με τα θετικά σχόλια τονώνεται η αυτοπεποίθησή μου και με τα αρνητικά μπορώ να βελτιώνω ό,τι χρειάζεται.
Κάντε λοιπόν αυτό το δώρο στους άλλους. Γίνετε οι οδηγοί τους και πείτε τους που βλέπετε ότι τα πάνε καλά και που βλέπετε ότι δεν τα πάνε καλά. Αν δεν είναι πρόθυμοι να σας ακούσουν και αντιδρούν στα απόψεις σας, δεν πειράζει. Αν το κάνετε με ειλικρινή πρόθεση να τους βοηθήσετε και αν χρησιμοποιείτε τη σωστή ποσότητα δυναμισμού, τότε δεν πειράζει ακόμα κι αν δε θέλουν να σας ακούσουν. Εσείς πείτε το, σίγουρα κάποιοι θα το εκτιμήσουν (ακόμα κι αν στην αρχή δείξουν το αντίθετο)
Θεόδωρος Αραμπατζής
