Μετά τις διακοπές ξεκινήσαμε μία καινούργια συνήθεια [για τον Δημήτρη αλλά και για εμάς]. Ποια συνήθεια; Να κοιμάται μόνος του. Ναι, μόνος τους κοιμόταν και πριν, αλλά καθόμασταν μαζί του για λίγη ώρα μέχρι να τον πάρει ο ύπνος. Αυτό ήταν κουραστικό και μη-πρακτικό, αλλά όταν τον αφήναμε πριν έκλαιγε ή μας ζητούσε. Οπότε ήταν πιο εύκολο να καθίσουμε μαζί του για λίγα λεπτά παρά να ακούμε το παιδί μας να "υποφέρει" μόνο του.
Τελικά ήταν πολύ πιο εύκολο απ' ότι νομίζαμε. Από την πρώτη μέρα του το είπαμε ότι 'πλέον είναι αρκετά μεγάλος για να κοιμάται μόνος του'. Φυσικά μας ζήτησε, έκλαψε και λίγο που δεν πήγαμε, αλλά τελικά τα βρήκαμε. Από τη 2η μέρα κοιμάται μόνος του και το μεσημέρι και το βράδυ.
Οπότε αποφασίσαμε να κάνουμε και κάτι άλλο. Εδώ και 3,5 χρόνια [από τότε που γεννήθηκε δηλαδή] δεν έχει κοιμηθεί ποτέ κάπου χωρίς εμένα ή τη μαμά του ή και τους δύο μαζί. Πάντα κοιμόταν στο σπίτι μας ή αν πηγαίναμε κάποια εκδρομή, στο ξενοδοχείο, αλλά πάντα ήμασταν μαζί του. Την Τετάρτη λοιπόν ήταν η πρώτη φορά που το μεσημέρι κοιμήθηκε στη γιαγιά του [τη μαμά μου] και το ίδιο κάναμε και την Πέμπτη...και έπιασε το κόλπο.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό βήμα, γιατί θα μπορούμε να βγούμε ένα βράδυ ή να πάμε ένα 2ήμερο με τη Σόνια και να τον αφήσουμε στις γιαγιάδες του, χωρίς να ανησυχούμε αν θα κοιμηθεί όχι.
Το επόμενο βήμα είναι να κόψουμε το Pampers το βράδυ. Θα πρέπει να το αποφασίσουμε κάποια στιγμή με τη Σόνια και να το κάνουμε. Από εμάς εξαρτάται άλλωστε, γιατί θα πρέπει να τον ξυπνάμε το βράδυ και να τον πηγαίνουμε στην τουαλέτα.
Για να δούμε...
